جمله پند آموز
علمیه
دوره های تحصیلی شامل مقدمات، سطوح و دوره های عالی (خارج) می شود. در کنار
دروس اصلی، دروس جنبی قرآنی، عقاید و تاریخ اسلام و تخصصهای غیرفقهی مانند
رشتههاي تفسير، كلام، تبليغ نیز تدریس می شود.
دوره های حوزه بترتیب سطح یک :شش سال رشته عمومی معادل کاردانی سطح دوم سه سال رشته های تخصصی معادل کارشناسی سطح سوم دو سال رشته های تخصصی معادل کارشناسی ارشد سطح چهارم حضور در دروس خارج معادل دکتری مدرک نهایی حوزه اجتهاد است که از سوی مراجع جامع الشرایط وجامعه مرسین حوزه صادر می گردد.
آموزش ادبيات عرب (صرف، نحو، معاني و بيان و...) و آشنايي با دروس پايه مثل منطق و فقه، با استفاده از كتابهاي جامع المقدمات، هدایه، صمدیه، سيوطي، مغني و تلخيصهاي آن، المنطق و يا تلخيص المنطق و... از مواد درسی اصلی این دوره است. و دروس جانبی تجوید، عقاید، تاریخ اسلام و تفسیر نیز و فقه و اصول نیمه استدلالی و سپس استدلالی است که مواد آن از کتب فقهی شرح لمعه، مكاسب و کتب اصولی مثل اصول مظفر، معالم الأُصول يا اصول الإستنباط، اصول الفقه، رسائل، كفاية الأصول تدريس ميشود. همچنین دروس جانبی پیشین دنبال می شود.
دوره خارج عالی ترین دوره است. رسیدن به استبناط فقهی است و خارج متن تدریس می شود. اما مباحث براساس كفاية الاصول در اصول فقه و جواهر الكلام، تحرير الوسيله و عروة الوثقي در فقه طرح ميشود و در حقيقت اين دوره تحقيقاتي حوزه محسوب ميشود. این دوره حداقل شش سال است.
حوزه علمیه قم یکی از حوزههای علمیه مهم شیعیان است، که در شهر قم قرار دارد. این حوزه در قرن اخیر با حضور آیتالله حائری یزدی در سال ۱۳۰۱ شمسی تجدیدحیات شد.
شهر قم در سال ۲۳ هـ .ق در آخرین سال زندگی عمر به دست تازیان اشغال شد.
و طبق نظر بعضی از نویسندگان، آغاز تشیع در میان مردم قم به تاریخ پس از ورود «اشعریها» به قم (سال ۸۳ هـ .ق) برمیگردد.
یکی از فرزندان «مالک بن عامر اشعری» عبدالله نام داشت و عبدالله پسری به نام «سعد» داشت، سعد دارای دوازده پسر بود و آنها از راویان جعفر صادق، امام ششم شیعیان در کوفه بودند و فرزندان و نوادگان آنها بیش از صدنفر جزو راویان حدیث از دیگر امامان شیعه بودند که پنجنفر از پسران سعد در زمان حجاج همزمان با شکست عبدالرحمان بن محمد بن اشعث، در برابر سپاه حجاج، وارد قم شدند و نقش به سزایی در گسترش تشیع در قم ایفا نمودند.
شیخ محمد رازی مینویسد: «اغلب مورخین قم نوشتهاند قم با ورود «اشعریها» دگرگون شده و مرکز علماء و محدثان و راویان و فقها گردید...»
در نیمه دوّم قرن اوّل زمینه برای پیریزی حوزه علمیه در قم به وجود آمد و امامان اهل بیت شیعیان از چنین حوزهای خبر میدادند، از جعفر صادق نقل شدهاست که
«به زودی کوفه از مؤمنان خالی میگردد، و علم از آن همچون ماری که در لانهاش جمع میشود، جمع و برچیده میگردد و سپس در شهری که آن را «قم» میگویند آشکار میشود و آنجا مرکز علم و فضیلت خواهد شد...»
دوره های حوزه بترتیب سطح یک :شش سال رشته عمومی معادل کاردانی سطح دوم سه سال رشته های تخصصی معادل کارشناسی سطح سوم دو سال رشته های تخصصی معادل کارشناسی ارشد سطح چهارم حضور در دروس خارج معادل دکتری مدرک نهایی حوزه اجتهاد است که از سوی مراجع جامع الشرایط وجامعه مرسین حوزه صادر می گردد.
آموزش ادبيات عرب (صرف، نحو، معاني و بيان و...) و آشنايي با دروس پايه مثل منطق و فقه، با استفاده از كتابهاي جامع المقدمات، هدایه، صمدیه، سيوطي، مغني و تلخيصهاي آن، المنطق و يا تلخيص المنطق و... از مواد درسی اصلی این دوره است. و دروس جانبی تجوید، عقاید، تاریخ اسلام و تفسیر نیز و فقه و اصول نیمه استدلالی و سپس استدلالی است که مواد آن از کتب فقهی شرح لمعه، مكاسب و کتب اصولی مثل اصول مظفر، معالم الأُصول يا اصول الإستنباط، اصول الفقه، رسائل، كفاية الأصول تدريس ميشود. همچنین دروس جانبی پیشین دنبال می شود.
دوره خارج عالی ترین دوره است. رسیدن به استبناط فقهی است و خارج متن تدریس می شود. اما مباحث براساس كفاية الاصول در اصول فقه و جواهر الكلام، تحرير الوسيله و عروة الوثقي در فقه طرح ميشود و در حقيقت اين دوره تحقيقاتي حوزه محسوب ميشود. این دوره حداقل شش سال است.
حوزه علمیه قم یکی از حوزههای علمیه مهم شیعیان است، که در شهر قم قرار دارد. این حوزه در قرن اخیر با حضور آیتالله حائری یزدی در سال ۱۳۰۱ شمسی تجدیدحیات شد.
شهر قم در سال ۲۳ هـ .ق در آخرین سال زندگی عمر به دست تازیان اشغال شد.
و طبق نظر بعضی از نویسندگان، آغاز تشیع در میان مردم قم به تاریخ پس از ورود «اشعریها» به قم (سال ۸۳ هـ .ق) برمیگردد.
یکی از فرزندان «مالک بن عامر اشعری» عبدالله نام داشت و عبدالله پسری به نام «سعد» داشت، سعد دارای دوازده پسر بود و آنها از راویان جعفر صادق، امام ششم شیعیان در کوفه بودند و فرزندان و نوادگان آنها بیش از صدنفر جزو راویان حدیث از دیگر امامان شیعه بودند که پنجنفر از پسران سعد در زمان حجاج همزمان با شکست عبدالرحمان بن محمد بن اشعث، در برابر سپاه حجاج، وارد قم شدند و نقش به سزایی در گسترش تشیع در قم ایفا نمودند.
شیخ محمد رازی مینویسد: «اغلب مورخین قم نوشتهاند قم با ورود «اشعریها» دگرگون شده و مرکز علماء و محدثان و راویان و فقها گردید...»
در نیمه دوّم قرن اوّل زمینه برای پیریزی حوزه علمیه در قم به وجود آمد و امامان اهل بیت شیعیان از چنین حوزهای خبر میدادند، از جعفر صادق نقل شدهاست که
«به زودی کوفه از مؤمنان خالی میگردد، و علم از آن همچون ماری که در لانهاش جمع میشود، جمع و برچیده میگردد و سپس در شهری که آن را «قم» میگویند آشکار میشود و آنجا مرکز علم و فضیلت خواهد شد...»